Zgodnie z nowymi przepisami podmioty lecznicze nie mają prawa do pobierania opłat od rodziców lub opiekunów za pobyt z dzieckiem albo osobą z niepełnosprawnością w stopniu znacznym w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym. Prezydent 6 czerwca 2019 r. podpisał nowelizację ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.
Doprecyzowanie przepisów ustawy pozwoliło na rozszerzenie prawa pacjenta do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej, które dotychczas dotyczyło jedynie pacjentek w warunkach ciąży, porodu i połogu. Poprzez zmianę przepisów prawem do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej zostali objęci pacjenci małoletni albo posiadający orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Ustawa precyzuje również, że przez dodatkową opiekę pielęgnacyjną, w podmiocie leczniczym, nad pacjentami małoletnimi albo posiadającymi orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności rozumie się prawo do pobytu wraz z nim przedstawiciela ustawowego albo opiekuna faktycznego.
Bez opłat
Wprowadzony nowelizacją brak możliwości pobierania opłat od rodziców lub opiekunów przez szpitale odpowiada potrzebie ujednolicenia zasad, które były dotychczas interpretowane w sposób zróżnicowany. Mimo że opłaty nie były na ogół wysokie, to w sytuacji konieczności dłuższego pobytu rodziców lub opiekunów w szpitalu przy dziecku lub osobie z niepełnosprawnością, suma stawała się znacznym obciążeniem dla rodzinnego budżetu. Z uwagi na rosnące w czasie koszty mogło to być również powodem rezygnacji z takiego pobytu, który jest oceniany jako korzystny dla pacjenta.
– Pobyt w szpitalu wiąże się z dużym stresem i obciążeniem, które z pewnością mają negatywny wpływ na proces leczenia, dlatego obecność opiekuna, najczęściej bliskiej osoby, jest nieocenionym wsparciem – mówi prezes Zarządu PFRON Marlena Maląg. Podkreśla ona również możliwość skorzystania z dofinansowania pobytu osób niepełnosprawnych i ich opiekunów na turnusach rehabilitacyjnych, które można uzyskać z PFRON. – Turnusy rehabilitacyjne dofinansowane przez fundusz można uznać za kolejny po rehabilitacji leczniczej etap na drodze do poprawy kondycji. W odróżnieniu od pobytów sanatoryjnych NFZ, które koncentrują się na rehabilitacji leczniczej osób indywidualnych, na turnusach znaczącą wagę przykłada się do aktywności społecznej i zorganizowanych działań grupowych. Mają one niezwykle pozytywny wpływ na powrót do aktywności po przebytym leczeniu – dodaje Marlena Maląg, Prezes PFRON.
Turnusy rehabilitacyjne
Turnusy rehabilitacyjne odbywają się w grupach zorganizowanych liczących nie mniej niż 20 uczestników o podobnych potrzebach w zakresie rehabilitacji ze względu na rodzaj niepełnosprawności. Trwają co najmniej 14 dni. Każda grupa turnusowa ma opracowany program rehabilitacji odpowiedni do schorzeń uczestników realizowany przy udziale kadry specjalistów. Pobyt na turnusie rehabilitacyjnym mobilizuje do kontaktów z otoczeniem i do samodzielnego funkcjonowania oraz pobudza rozwój osobisty.
Turnus może być zorganizowany w formie stacjonarnej lub niestacjonarnej. Wnioski o dofinansowanie składa się w Powiatowych Centrach Pomocy Rodzinie, które rozpatrują je w terminie 30 dni. Przy podejmowaniu decyzji o przyznaniu osobie niepełnosprawnej dofinansowania brane są pod uwagę m.in. stopień i rodzaj niepełnosprawności wnioskodawcy, kryterium dochodowe osoby niepełnosprawnej ubiegającej się o dofinansowanie. Ponadto osoba niepełnosprawna może ubiegać się o dofinansowanie m.in. pod warunkiem, że została skierowana na turnus rehabilitacyjny na wniosek lekarza, pod którego opieką się znajduje, a w roku, w którym ubiega się o dofinansowanie, nie uzyskała na ten cel dofinansowania ze środków PFRON-u.
– Pierwszeństwo w uzyskaniu dofinansowania mają osoby niepełnosprawne, które posiadają orzeczenia o zaliczeniu do znacznego i umiarkowanego stopnia niepełnosprawności albo równoważne, osoby niepełnosprawne w wieku do 16 lat albo w wieku do 24 lat uczące się i niepracujące bez względu na stopień niepełnosprawności. Uzyskanie dofinansowania w danym roku nie wyklucza uzyskania dofinansowania w roku następnym – dodaje Marlena Maląg.
Wysokość dofinansowania wynosi od 20 proc. przeciętnego wynagrodzenia dla osoby niepełnosprawnej zatrudnionej w zakładzie pracy chronionej, niezależnie od posiadanego stopnia niepełnosprawności oraz dla opiekuna osoby niepełnosprawnej do 30 proc. przeciętnego wynagrodzenia dla osoby niepełnosprawnej ze znacznym stopniem niepełnosprawności, osoby niepełnosprawnej w wieku do 16 roku życia oraz osoby niepełnosprawnej w wieku 16-24 lat uczącej się i niepracującej, bez względu na stopień niepełnosprawności. Szczegółowe informacje można uzyskać w Powiatowych Centrach Pomocy Rodzinie.
