29 stycznia Prezydent Miasta Janusz Stankowiak, zastępca Prezydenta Miasta ds. Techniczno-Inwestycyjnych Tadeusz Błędzki oraz wiceprzewodniczący Rady Miasta Daniel Olszewski złożyli kwiaty pod tablicą upamiętniającą wkroczenie wojsk Błękitnej Armii pod dowództwem gen. Józefa Hallera do Starogardu. Tak uczczono 101. rocznicę powrotu Starogardu Gdańskiego do Państwa Polskiego.
W skromnych tym razem uroczystościach udział wzięły również władze Urzędu Gminy. Wiązankę kwiatów złożyła Magdalena Forc-Cherek, wójt Gminy Starogard, Sekretarz Gminy Tomasz Rogalski oraz Marcin Hinca Przewodniczący Rady Gminy Starogard Gdański.
Co roku 29 stycznia na ulicach miasta świętowaliśmy powrót Starogardu na łono Ojczyzny. Trwająca pandemia koronawirusa i obowiązujące obostrzenia epidemiczne nie pozwoliły nam w tym roku wspólnie uczcić pamięć tamtych dni. Inkorporacja Starogardu do Polski, która nastąpiła w wyniku zajęcia miasta przez polskie wojsko i przekazanie władzy przedstawicielom ludności polskiej w dniu 29 stycznia 1920 r., zapoczątkowała nowy etap w historii miasta, już w granicach II Rzeczypospolitej. Te wydarzenia, bardzo ważne dla nas wszystkich stanowią część naszej tożsamości.
Z kart historii:
Uroczyste przywitanie przez ludność i władze miasta nastąpiło o godz. 11 przed południem, jak donosi Dziennik Starogardzki – później niż to pierwotnie planowano. Hufce polskie zostały przyjęte na przedmieściu Pelplińskim. Członków Towarzystwa „Sokół” na czele ze swoim prezesem, Maksymilianem Wiśniewskim torowali drogę do miasta wojsku polskiemu. W imieniu społeczności starogardzkiej głos zabrał ówczesny starosta starogardzki, p. Nagórski, pozdrawiając serdecznie posłańców dobrej nowiny. Na pozdrowienia odpowiedział mu porucznik Dziewulski m.in. tymi słowami: Przynoszę Wam pozdrowienia całej Polski, pozdrowienia stolicy, obywatelstwa i rządu. Patrzymy śmiałym okiem w przyszłość. Niech żyje silna zjednoczona Polska!. Radosnego świętowania nie były w stanie zakłócić nawet prowokacyjne działania żołnierzy niemieckich, którzy najpierw zniszczyli bramę powitalną przy ul. Dworcowej, a następnie zdewastowali koszary przy ul. Wilhelmowskiej (dzisiejsza ul. Paderewskiego), gdzie wojsko miało nocować.
Następnego dnia starogardzianie przeczytali w 24 numerze Dziennika Starogardzkiego z 1920 roku:
– A więc stało się!
– Spełniły się marzenia i sny i tęskne wyczekiwania naszych przodków i nas.
Pierzchła od nas moc tyranii, opadły z rąk naszych okowy i nad ziemią naszą wolną od najazdu wroga zatrzepotał tryumfalnie królewski ptak – orzeł biały. Nadszedł ów dzień jasnego świtu, naszej wolności oczekiwany z tęsknotą i niepokojem.
Uroczysty dzień wyzwolenia naszego nadszedł. My wszyscy byliśmy tego świadkami.
Od wczoraj jesteśmy wolni, obywatelami polskimi, miasto Starogard, gród Mestwinów, Samborów i Światopełków jest polskim.
