Prezydent Miasta Starogard Gdański Janusz Stankowiak zaprasza na wyjątkowy weekend z kulturą na wysokim poziomie. W sobotę 14 kwietnia o godz. 18:00 zobaczymy monodram „Oriana Fallaci. Chwila, w której umarłam” w reżyserii i wykonaniu Ewy Błaszczyk do tekstu Remigiusza Grzeli. Tego samego wieczoru ten ceniony pisarz i dziennikarz odbierze medal „Za zasługi dla Starogardu Gdańskiego”. W niedzielę 15 kwietnia o godz. 16:00 odbędzie się promocja książki „Podwójne życie reporterki. Fallaci. Torańska” i spotkanie z jej autorem Remigiuszem Grzelą, które poprowadzi Barbara Szczepuła.
Te dwa kwietniowe dni z pewnością będą pełne emocji, wzruszeń i na długo zapadną nam w pamięć. W tym roku Rada Miasta Starogard Gdański przyznała pochodzącemu ze stolicy Kociewia dziennikarzowi, pisarzowi i dramaturgowi Remigiuszowi Grzeli medal „Za zasługi dla Starogardu Gdańskiego” za promocję miasta w kraju i poza jego granicami. Uhonorowany zostanie nim 14 kwietnia. Tę uroczystą chwilę poprzedzi monodram o jednej z najważniejszych dziennikarek świata w reżyserii i wykonaniu Ewy Błaszczyk. Prapremiera odbyła się 24 listopada 2017 roku w Teatrze Studio w Warszawie, gdzie spektakl jest w repertuarze.
„Oriana Fallaci znana jest jako autorka sensacyjnych wywiadów z największymi osobistościami współczesnego świata, ale dzięki biograficznej książce Remigiusza Grzeli „Podwójne życie reporterki” wnikamy w emocje i intymne sprawy tej niezwykłej kobiety.
Materiał posłużył do stworzenia monodramu, który w znakomitej interpretacji Ewy Błaszczyk może wstrząsnąć każdym odbiorcą. Aktorka z lekka wspomagana archiwalnymi zdjęciami i nagraniami zapoznaje nas z burzliwym życiem Oriany, począwszy od „samego poczęcia” aż do śmierci. Jako autorka spektaklu skupiła się na dramatycznych epizodach z biografii reporterki, pominęła natomiast humorystyczne sceny, których w książce Grzeli też nie brakuje. Warto dodać, że „Podwójne życie reporterki” opisuje historie dwóch dziennikarek, Włoszki Oriany Fallaci i Polki Teresy Toranskiej. Być może o tej drugiej też powstanie monodram” (Bronisław Tumiłowicz, Przegląd)
„Fallaci umarła. To właśnie ta chwila, ten moment. Umarła, ale żyje, by scenicznym, teatralnym gestem opowiedzieć o tym, co naprawdę ważne. Ostatnia taśma pamięci włoskiej reporterki może zaskakiwać. Bardziej tym, czego w niej nie ma, niż tym, co zostało zapisane. Oraz tym, kto ją odtwarza.
Kim jest Ewa Błaszczyk w monodramie Remigiusza Grzeli? Nie jest na pewno Orianą. Nie wkłada peruki, nie rysuje charakterystycznych kresek pod oczami, jest ubrana w pomarańczowy kombinezon, nie w czarny uniform. Pomarańcze, nie granaty.
Kim zatem jest? Przekaźnikiem emocji własnych, które transponuje na cudze. Nie trzeba zgadzać się z poglądami portretowanej, żeby wejść w jej życiopisanie i przekazać w darze widzom. Ale dar Fallaci to nie była przecież bombonierka z bon motami, tylko wybuchowa petarda z odbezpieczonym zapłonem. Nie uda się przejść obok tych wypowiedzi obojętnie.
Remigiusz Grzela, znawca twórczości Oriany Fallaci, tuż po wydaniu znakomitej książki reporterskiej zderzającej los i dzieło Oriany Fallaci i Teresy Torańskiej, wybrał koncept najlepszy z możliwych. Owa ostatnia chwila świadomości to miejsce na wszystko. Pożegnanie mamy Oriany w szpitalu, najważniejszy romans z Alekosem Panagoulisem, życie korespondentki wojennej, wywiady z Henrym Kissingerem, ajatollahen Chomeinim, Lechem Wałęsą, przyjaźń z Goldą Meir, jej książki, jej życie, radykalne poglądy na temat islamu, furia i krzyk. I jeszcze płacz za tym, czego nie ma, czy raczej kogo nie ma. Za dziećmi, które nie przyszły na świat. Nienarodzonymi” (Łukasz Maciejewski).
To wszystko czeka nas w sobotę na sali widowiskowej Starogardzkiego Centrum Kultury. Bilety w cenie 50 zł do nabycia w recepcji SCK lub na stronie www.sck.art.pl Niedziela (15 kwietnia) upłynie nam w tym samym miejscu z książką, którą Magazyn Literacki Książki uhonorował tytułem „Książki Roku 2017”, a tygodnik „Newsweek” uznał za „hit”. „Podwójne życie reporterki. Fallaci. Torańska” (Wyd. Prószyński i S-ka) to długo wyczekiwany portret dwóch wybitnych dziennikarek.
„Dwie wyjątkowe kobiety, dwie silne osobowości, dwie wybitne dziennikarki. Odważne, bezkompromisowe, piekielnie pracowite. Teresa Torańska bardziej empatyczna – ostra, ale nieprzekraczająca norm; Oriana Fallaci bez skrupułów, w ocenie innych niemająca hamulców. Czasem mijały się na reporterskim szlaku, ale nigdy się nie spotkały. Rozmawiały z reżyserami i aktorami historii, starały się ich zrozumieć, by pomóc swoim czytelnikom w lepszym pojmowaniu zjawisk i wydarzeń. Mimo to nie udało im się nas zmienić – nie wpływają na nas ani wstrząsające reportaże ani wybitne powieści, choć stanowią aż nadto wyraziste memento. Zapominamy, że wolność nigdy nie jest dana raz na zawsze i że pobłażliwość wobec nienawiści – również tej ukrywającej się w języku – prędzej czy później prowadzi do katastrofy.
Remigiusz Grzela przejechał tysiące kilometrów śladami Fallaci i Torańskiej, rozmawiał z ich najbliższymi przyjaciółmi, dotarł do nieznanych dokumentów. W ten sposób powstał brawurowy i głęboki portret dwóch wielkich dziennikarek i epoki, w której żyły, i którą próbowały opisać.
Jedna urodziła się we Florencji, druga w Wołkowysku. Ta z Florencji zaczęła pracę w zawodzie od podróży dookoła świata, ta z Wołkowyska od podróży do kujawskiego PGR-u. Świat dzielił się na Zachód i Wschód. Obie z uwagą przyglądały się swojej części świata. I obie zadały sobie banalne przecież pytanie: Skąd bierze się zło? Z ideologii? Z religii? Może z człowieka?
Remigiusz Grzela napisał o nich ważną i mądrą książkę. Nie paraliżował go strach przed nieuchronnym porównaniem. I słusznie. Jest godnym partnerem dla obu: dla Oriany Fallaci i dla Teresy Torańskiej” (Hanna Krall).
Wstęp na spotkanie autorskie z Remigiuszem Grzelą jest wolny. Poprowadzi je red. Barbara Szczepuła.
